پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بسیاری از دلسوزان نظام از روز اول در خصوص کابینه دولت سیزدهم و کم توانی آن هشدار داده بوده و می دهند. انتخاب سیاسی کابینه ، نه تنها نیروهای کارآمد نظام را به حاشیه کشیده است، فضایی از ناکارآمدی عملکردی منجر به افزایش نارضایتی ها را هم در جامعه حاکم نموده و این به هیچ وجه با مختصات عدالت محوری دولت سیزدهم همخوانی ندارد. حدود یک سوم از دوره وزارت آقای محرابیان گذشته و جا دارد با بررسی عملکرد ایشان در این دوره، نقدی بر عملکرد وزارت نیرو داشته و کمک کنیم که روند اقدامات خود را اصلاح کند تا بیش از این به مشکلات این وزارتخانه اضافه نکرده و مردم، صاحبان صنایع و تجار را بیش از این تحت فشار‌های مادی و معنوی قرار ندهند.

وقتی انتخاب وزیر آموزش و پرورش ورای صلاحیت های حرفه ای و توانمندی علمی و انتخاب اصلح، دستخوش جریانات سیاسی و محفل بازی می شود ، انتظار دیگری هم نمی توان از کاهش معدل و سقوط شالوده آموزشی و پرورشی کشور داشت. وقتی با انواع سهمیه های رنگ و وارنگ مواجه هستیم، سطح توانمندی خروجی های دانشگاه های ما و مدیران آینده ما کاملا مشخص است. از پشت و جلو به خودمان خنجر می زنیم و ناله می نماییم و به فلک خرده می گیریم؟ وزیری که جایگاه و تخصص معلم را به خوبی نمی شناسد و نظام تربیت را با مداحی همسان می داند. وزیری که توانمندی خود را در ناآرامی های اخیر و نوع برخورد با دانش آموزان نشان داد و .... ، چه توقعی بیشتر از این باید داشت؟ ناگفته نماند که این آش، صرفا دستپخت یوسف نوری نیست. یوسف نوری های قبلی هم وجود داشتند که ظرف آش را دست به دست کردند و گند دیگ، امروز خود را نشان می دهد. دلمان برای این انقلاب، این نظام، این تمدن ، این آب و خاک می سوزد. چکار داریم با خودمان می کنیم. صحبت های علیرضا منادی نماینده مجلس در خصوص میانگین معدل دانش آموزان، اگر صحت داشته باشد، فاجعه ملی در آموزش و پرورش رقم خورده است. شورای عالی امنیت ملی، ما به شما درباره وزارت آموزش و پرورش و سطح کیفی و کمی دو مقوله تعلیم منجر به تفکر و تربیت منجر به کسب قدرت مواجهه و توانمندی برای مقابله با ناتوانایی های کودکان این سرزمین هشدار می دهیم. ما به دین و دنیایتان هشدار می دهیم. غفلت ورزی تا به کی؟